domenica, agosto 26, 2007

Portsgota

Ystyriaf fy hun yn ychydig o arbenigwr o ran gwin coch, ond profwyd fy namcaniaeth yn ffals neithiwr. Bydd yn draddodiad gennyf, a minnau ym Methesda, i agor potel o win coch ar nosweithiau Sadwrn naill ar pan fyddwyf i mewn neu ar ôl bod allan. I mewn oeddwn yr hwn Sadwrn. Stryffaglais o gwmpas ac agor potel.

Stwff cryf, meddaf innau i fy hun. Mi oedd, mi losgodd fy ngheg rhywfaint, ond ni’m digalonnwyd. Cefais arall, ac arall. Yn araf deg, sylweddolais i (a Mam a Dad, a hwythau ddim yn hapus) fy mod yn troi’n wirion a ddim yn siarad yn dda iawn. Wedi hanner potel nid oeddwn yn y cywair gorau, ac mi roeddwn mewn stad, rhaid i mi gyfaddef.

Rhyfeddodd Mam a myfi ar hyn. Ni fyddaf yn meddwi ar hanner potel o win, ac mi aeth hithau i edrych ar gryfder y botel a yfwyd. Hogyn o Rachub, ebe hi yn ddig iawn, you’ve opened the port. Wel, wyddwn i ddim, dydw i byth wedi trio port erioed. Ond mae’n neud y job.

Daliwyd poloc gennyf a’r Dyfed ddoe (roedd ei hun o yn fwy na’m un i o grynswth ond myfi a’u bwytasant) ar ddiwrnod mwy llwyddiannus na’r arfer, er fel arfer aberthwyd mwy o abwyd i’r môr nac ildiodd o drysorau. Ni fodlonaf draha’r dyn drwy sôn am y dydd yn rhagor. Yr unig draha a fodlonir yma yw fy un i.

Nessun commento: